Michiel van der Vlist, PA0MMV

Zondagsrijder

Zondag 14 september 2008. Vandaag was het motorweer. Misschien voor de laatste keer van het jaar, want met de door de klimaatverandering geïnduceerde wisselvalligheden weet je het maar nooit. Het bloed kriebelde. Dat komt zo: toen ik nog jong en onbezonnen was had ik een motorfiets. Een 250cc BMW. Ik heb hem iets meer dan een jaar bereden. Na een paar valpartijen die met wat schaafwonden, een deuk in de helm en een deuk in het ego afliepen, was ik voldoende bezonnen om mij te realiseren dat de combinatie van onbezonnen jeugdigheid en een motorfiets geen recept zijn voor een lang leven. Dus ging hij aan de kant.

Maar daar kreeg ik toch in de jaren daarna af en toe spijt van. Een jaar of tien geleden kwam het af en toe weer opzetten. Die kriebel als het mooi weer werd en ik ze zag rijden. Ik wilde ook wel weer. En toen, een maand of twee geleden, was het moment ineens daar. Ik zeg hem staan tussen van alles en nog wat op een zomermarkt. Het was een oudje, maar toch nog een beest en de prijs was goed, Het was veertig jaar geleden dat ik voor het laatst op een motor had gereden, de onbezonnenheid is er af maar de passie is gebleven en het rijbewijs nog steeds geldig. Dus het is nu of nooit dacht ik en de koop werd gesloten. Ja, het was wel even wennen. Dit paard is 25 jaar oud, maar bepaald wel wat vinniger dan mijn in vergelijking wat slome BMW R25 van veertig jaar terug. Deze Japanner kan twee keer zo hard, maar ik denk niet dat ik daar ooit aan toe kom. Hoeft ook niet. Een beetje toeren bij mooi zomerweer is genoeg nu de jeugdige onbezonnenheid er af is. En vandaag was het motorweer. Misschien voor het laatst dit jaar.

En toch is ie in de schuur blijven staan.

Sja, we wilden eerst nog even ergens anders naar toe en daarvoor was de auto toch meer geschikt. En wat bleek? Ik was niet de enige die vandaag de prachtige lanen en paden opzocht. Onze parel van de Utrechtse Heuvelrug biedt zoveel recreatiemogelijkheden dat zowat half Nederland er op af lijkt te komen. Het was druk op de wegen en de zondagsrijders hadden het voor het zeggen. Met 35 over de verlengde Traaij naar de pyramide van Austerlitz. En gelijk hebben ze want het is een prachtig stukje natuur, maar de weg is wel bochtig en niet voor niets bij ons in de familie met de bijnaam "de gevaarlijke weg" bestempeld.

Maar met de motor wil je daar niet achter blijven rijden en inhalen zou als het al verantwoord zou zijn weinig zin hebben, want dan zit je vijftig meter verder weer achter de volgende zondagsrijder. En het dubbele is dan dat ik als het uitkomt zelf ook een zondagsrijder ben. Het is uitstekend zondagsrijden in deze contreien en ik doe het dan ook bij gelegenheid. maar zondagsrijden en motorrrijden gaan niet goed samen, dus heb ik het plan om deze zondag de motor uit te laten maar uitgesteld. De Heuvelrug biedt zoveel mogelijkheden voor recreatie dat het te druk wordt om er allemaal tegelijk van te genieten. Ook voor de motorrijder is er veel te bieden. Maar ik wacht naar tot morgen totdat de zondagsrijders hun beurt gehad hebben.

Michiel van der Vlist, 14 september 2008


Mooi stukje! Alleen vraag ik mij wel af hoe groot de angst is om echt te gaan motorrijden en hoeveel excuses om het toch maar niet te doen voorbij zijn gekomen.

Hanny van Brummen | 12-10-2008 12:13


Terug naar overzicht columns

Stuur mij een e-mail


Join the family of FON Unicode site Valid HTML 4.0 Transitional Valid CSS

Home page English Home page English
Home page Nederlands Home page Nederlands

Laatst bijgewerkt 22 oktober 2008.
Deze website gebruikt unicode (utf-8)
© 2005-2008, Michiel van der Vlist

Kwfs